တခါတုန္းကလို႔ၿပန္ေတြးမိေလတိုင္း
သတိရၿခင္းေတြရဲ႕ထိပ္ဆံုးမွာအေမ
ပက္ၾကားအက္ေၿမၾကီးထဲကငါးက
တခါကၿမစ္ၿပင္က်ယ္ၾကီးကိုသတိရသလိုမ်ိဳး
တြင္းတူးရင္းေအာက္ဆီဂ်င္ၿပတ္သြားတဲ႔သူက
ၿမက္ခင္းေတြေပၚကေလညွင္းကိုတမ္းတသလိုမ်ိဳး
အဲဒါေတြထက္ပိုတဲ႔စိတ္နဲ႔
တရံမၿပတ္လည္းအေမ႔ကိုလြမ္းဆြတ္ေနခဲ႔ရ
ငယ္စဥ္ဘဝကစလို႔
၂၄ႏွစ္ေက်ာ္ကာလအထိ
သားတစ္ေယာက္ၾကီးၿပင္းလာဖို႔ိ
ျဗဟၼစိုရ္တရားကိုလက္ကိုင္ထားၿပီး
ေမတၱာတရားေတြၿဖန္းပက္လို႔
သားဘဝကိုထုဆစ္ခဲ႔တဲ႔အေမက
အၿပံဳးေတြတေဝေဝပြင္႔ၿပ
ေနာင္ဘဝကူးတဲ႔အခ်ိန္ထိေတာင္
ေအးခ်မ္းေနတဲ႔မ်က္ႏွာနဲ႔
အေမ႔ေမတၱာမသိခဲ႔ရတဲ႔သားမွာကေတာ႔
၂၄ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ႔တာေတာင္
ဆပ္ခြင္႔မရတဲ႔သူရဲ႕မိုက္ၿပစ္ေတြအတြက္
မ်က္ရည္ဝိုင္းၿပီးအရွက္ရေနရရဲ႕...
ဒါေပမယ္႔္အေမေရ....
အေမ႔ကိုသတိရၿဖစ္တိုင္းထုတ္ၾကည္႔တဲ႔
၂၀၁၀ကၿပကၡဒိန္အေဟာင္းေလးမွာေတာ႔
၃၀ ရက္ၾကာသပေတးေန႔ေလးကို
မွင္နီနဲ႔ဝိုင္းၾကတ္ေၿခခတ္ၿပီး
"အေမဆံုးၿပီ” လို႔စာေရးထား
အဲဒီၿပကၡဒိန္ေလး-
အခုခ်ိန္ထိသားသိမ္းထားတုန္းပဲ....
ေနလ
Sunday, September 23, 2012
အေမရွိဖူးတဲ႔ၿပကၡဒိန္ေဟာင္းကေန႔စြဲ...
8:08 AM
ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment